سگ‌های نگهبان تصویری از قهرمانان دوست‌داشتنی به کودکان ارائه می‌دهد که درس‌های فراوان اخلاقی و رفتاری در پس آن نهفته است. ما در حالی انیمیشن را فرای تصویر سینما عنوان می‌کنیم که شناخت تصویر و اصالت طبیعی آن در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد. نمی‌دانیم تکنولوژی درآینده چه بر سر سینما خواهد آورد همچنان که تشخیص تفاوت رنگ‌های شاد کودکانه و تبدیل عناصر به مضمون در پویانمایی‌ها برایمان با میزان‌سن سخت است. مشخصا هنگامی انیمیشن در برابر انیمه ژاپنی قرار می‌گیرد که سیستم به تصویر کشاندن موضوعات و قصه در آن متفاوت باشد. از سویی دیگر سیستم غربی، انیمیشن، برای کودکان و طیف وسیعی از بزرگسالان جذاب و ایجاد کننده کشمکش بیشتر است؛ چرا که فهم آسان‌تر پویانمایی‌ها باعث نفوذ بیشتر در بین اذهان می‌شود. به عنوان مثال وقتی پویانمایی «زوتوپیا» تمام می‌شود تازه ذهن کاوشگر یک نوجوان یا کودک شروع به تفسیر کاراکترهای درون آن می‌کند. «سگ‌های نگهبان» به مراتب چالشی بزرگ‌تر آفریده‌اند. بیننده با کاراکترهایی روبه‌رو است که شناخت و تفریح را همزمان با یک‌دیگر به دنبال خود دارند. وقتی می‌بینیم که سگ‌ها قدرت جادویی پیدا کرده‌اند و هریک توانایی چند برابر هوش و عضله را مانند ابرقهرمانان سینمای مارول دارند، شگفت‌زده خواهیم شد. اشتباه نکنید این شگفتی ناشی از کلیشه و تکرار نیست.
حیوانات
سگ، اسب، گاو و کبوتر به عنوان اولین حیواناتی که با آدمیان ارتباط نزدیک برقرار کردند وجود آنها ضروری پنداشته می‌شود. سگ‌ها علاوه‌بر هوش و ذکاوت از احساسات و وفاداری برخوردار هستند و به مراتب شناخت توصیفی آنها جهت پذیرش یک ماجرای قهرمانانه به مراتب راحت‌تر است. مشخصا وقتی از سری پویانمایی‌های «سگ‌های نگهبان» صحبت می‌کنیم در حال تداعی طیفی از خاطرات تلخ و شیرین کودکی برای جوانان هستیم که تاثیرات فرهنگی و اخلاقی زیادی بر رفتار اجتماعی آنان گذاشته است. گرفتاری جوامعی که فرهنگی به مراتب متمدن‌تر و متفاوت‌تر از آن‌چه در غرب به نمایش گذاشته می‌شود را به دوش می‌کشند، دقیقا همین است. ما صرفا با یک پویانمایی که شامل قصه‌هایی تلخ، شیرین و جذاب برای کودکانمان است، روبه‌رو نیستیم. با یک فرهنگ غربی که در نهایت اخلاق غربی را به آموزه رفتاری جوانان اضافه خواهد کرد روبه‌روایم. البته این مصداق کلیِ چنین پویانمایی‌ها است که «سگ‌های نگهبان» جز کوچکی از آن به شمار می‌آید. مدل تفکر غربی این‌گونه است که فرهنگ زیسته خود را متمدن‌تر از دیگر کشورها بداند. حال توجه داشته باشید اگر این فرهنگ به عنوان الگویی برای چگونگی تفکر در جوامعی مانند ایران تبدیل شود چه خواهد شد. کشور ما نه تنها تفکر فرهنگی و تمدن خود را از دست می‌دهد بلکه باید به دنبال تاریخی حرکت کند که غرب منشا آن را پایه‌گذاری کرده است. بله! می‌شود با پویانمایی‌هایی مانند «سگ‌های نگهبان» هم کودکتان را به غرب‌گرایی تشویق کرد. ابتدا با چنین انیمیشن‌هایی ذهن جسور و کنجکاو کودک را آماده می‌کنند و بعد «انتقام جویان» را می‌سازند. در فیلم مذکور تشخیص پویانمایی از میزان‌سن و تشخیص حیوان‌های قهرمان از انسان ابرقهرمان سخت خواهد شد. همان‌طور که ما مثلا از سینمای نولان انتظار نداریم دوربینش مدام روی دست‌هایی مانند فون تریه داشته باشد.
آتش باران
در سینمای انیمیشن ساخت یک کاراکتر همگرا که می‌تواند جذابیت بیشتری نسبت به دیگر کاراکترهای قصه داشته ایجاد کند که کاراکترهای پویانمایی «سگ‌های نگهبان» از همگرایی بالایی برخوردارند. یعنی وقتی مردم یک شهر را می‌بینیم که بعد از دزدی و آتش سوزی در محل کارشان به این سگ‌ها زنگ می‌زنند، به جای آنکه پلیس را خبر کنند، و بعد یک شروع آتیشن را می‌بینیم که هرکدام از آنها چگونه آتش را در آن مدفن خرابه‌های آهنی مهار می‌کنند، از یک جهان آرمانی حرف نمی‌زنیم بلکه از همین جهان خودمان حرف می‌زنیم آن هم وقتی که مردم یک شهر، در غرب، به پلیس اعتماد ندارند.  بعد زنی را می‌بینیم که نامتعارف است و می‌خواهد با شکار شهاب سنگ از آسمان یک نابغه دانشمند شمرده شود و خیلی هم سر و صدا می‌کند و... داستان کاملا بلد است چگونه می‌شود کودکی را پای انیمیشن نشاند و به او فهماند که برای جلب توجه مثلا جنس مخالف باید قهرمان بازی درآوری. ادای قهرمان را درآوردن با قهرمان بودن خیلی تفاوت دارد. به عنوان مثال در پویانمایی «پهلوانان هرگز نمی‌میرند» خودمان قهرمانانی می‌بینیم که داش‌آکُل وار به آیین و فرهنگ خود احترام می‌گذارند. ما باید بیشتر به فرهنگ خودمان بپردازیم و این باور را داشته باشیم که پویانمایی به مراتب حتی بیشتر از سینما می‌تواند یک فرد را برای آموزه‌های اخلاقی آماده کند.
علی رفیعی وردنجانی
 

میزان: طبق اعلام روابط عمومی پروژه، فیلم سینمایی «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای و تهیه‌کنندگی سید صابر امامی در ادامه حضور بین‌المللی خود در سومین جشنواره بین‌المللی فیلم «دریای سرخ» به رقابت خواهد پرداخت. سومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم دریای سرخ از ۹ تا ۱۸ آذرماه ۱۴۰۲ مصادف با ۳۰ نوامبر تا ۹ دسامبر ۲۰۲۳ در شهر جده عربستان برگزار می‌شود. جشنواره بین‌المللی فیلم دریای سرخ (Red Sea IFF) مجموعه‌ای از فیلم‌های منتخبی را که طی یک سال گذشته تولید شدند، از منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را هم در کنار ۱۱ اثر از عربستان به نمایش می‌گذارد. فیلم سینمایی «کاپیتان» که پیش از این، در بیست و هشتمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اشلینگل آلمان و بیست و سومین دوره جشنواره شب‌های سیاه تالین در استونی نمایش داشته است، روز‌های ۱۳ و ۱۷ آذرماه مصادف با ۴ و ۸ دسامبر ۲۰۲۳ در جشنواره بین‌المللی فیلم دریای سرخ نمایش خواهد داشت.
 

ایسنا: جشنواره فیلم دریای سرخ عربستان امسال تا تاریخ ۹ دسامبر (۱۸ آذر) برگزار می‌شود و میزبان نمایش چند فیلم کوتاه و بلند و یک سریال ایرانی خواهد بود. طبق اعلام پیشین فیلم سینمایی «رکسانا» ساخته جدید پرویز شهبازی نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه اصلی این رویداد سینمایی است و «تایتانیک، نسخه مناسب خانواده های ایرانی» ساخته فرنوش صمدی و «چمدان» ساخته سامان حسین پور و آکو زند کریمی در بخش مسابقه فیلم های کوتاه حضور خواهد داشت. همچنین فیلم سینمایی «کاپیتان» ساخته محمد حمزه ای و انیمیشن «سه بزغاله کونگپو» ساخته فرزاد دالوند و کیانوش دالوند محصول مشترک ایران و چین در بخش خانواده و کودکان و سریال «آکتور» به کارگردانی نیما جاویدی هم در بخش سریال‌های این رویداد سینمایی به نمایش گذاشته می‌شوند. همچنین فیلم «آخرین برف» به کارگرانی امیرحسین عسگری نیز در بخش فیلم‌های محبوب جشنواره دریای سرخ به روی پرده خواهد رفت.

 

مهر: مجتبی امینی تهیه کننده سریال «ترور» درباره حساسیت‌ها برای نگارش و ساخت این سریال بیان کرد: نهادهای مختلفی که مرتبط با این پروژه بودند حساسیت‌هایی داشتند که این وسواس‌ها زمان زیادی در مرحله پیش تولید، نگارش، آماده سازی و اصلاح متن از ما گرفت. وی اضافه کرد: اصلاح متن بر عهده آرش قادری بود که ماه‌ها وقت و انرژی برای این ۸ قسمت گذاشت و حدود ۸ بار هم بازنویسی متن را انجام داد که البته همچنان هم در مرحله تولید هستیم. ساخت اثر برای قهرمان‌ها به شدت سخت است و به شدت وسواس و تمرکز می‌خواهد. امینی اضافه کرد: زمانی سراغ قهرمانی می‌روید که مخاطب او را می‌شناسد، طراحی درام برای چنین موضوعی با حساسیت خاصی پیش می‌رود چون مخاطب او را لمس کرده است. این تهیه کننده درباره نحوه ارتباط با خانواده حاج قاسم و نظرات آنها بیان کرد: خود مدیریت سیمافیلم با مکتب حاج قاسم در ارتباط بود و ما بحث پیگیری متن را به تلویزیون واگذار کردیم. امینی درباره فضای سریال نیز توضیح داد: بیشتر سعی کردیم در این سریال درباره حاج قاسم، ایدئولوژی وی و تفکر جهانی نسبت به او صحبت کنیم تا اینکه درگیر شخصیت شویم. وی همچنین درباره اینکه حاج قاسم را در سریال می‌بینیم یا خیر گفت: در این سریال ما در یک ماموریت هستیم که به حاج قاسم نمی‌رسد. تهیه کننده «ترور» درباره بازیگرانی که با این سریال معرفی می‌شوند نیز یادآور شد: در این سال‌ها نگاه ما همیشه این بوده است که بازیگران جدید توسط پروژه‌ها مطرح و دیده شوند. بازیگرانی داشته‌ایم که بعد از حضور در پروژه‌های قبلی ما اکنون به عنوان بازیگران اصلی سینما و تلویزیون و شبکه خانگی کار می‌کنند. این رویکرد البته رسالت رسانه ملی است و نباید در حوزه بازیگر دچار مشکل شویم. عیب هم ندارد در رسانه ملی تربیت شوند و به سینما و شبکه نمایش خانگی بروند. وی درباره لوکیشن‌های سریال نیز بیان کرد: نیمی از کار در تهران گرفته شده است و بعد مهمان مردم کرمان خواهیم بود و بخشی از سریال در شهر خود حاج قاسم تصویربرداری می‌شود، بعد از آن هم در ۲ کشور دیگر سریال ادامه پیدا می‌کند. تهیه کننده «گاندو» درباره اینکه معروف بودن به عنوان یک تهیه کننده امنیتی ممکن است کارش را تسهیل کند؟ بیان کرد: ابتدا بگویم من تهیه کننده امنیتی نیستم همه نوع کاری ساخته ام و سریال «گاندو» چون مخاطب دوستش داشته و دیده شده، اینقدر پررنگ شده است. ما به کشورهای خارجی هم که می‌رویم همه ما را با «گاندو» می‌شناسند چون مخاطب آن سریال را دوست داشته است.